Indonezja ma kakaowe ambicje
Niewiele jest surowców, na których da się obecnie nakreślić dłuższy ruch wzrostowy. O kakao pisaliśmy wielokrotnie i znów jest ono obiektem zainteresowania.
Towar ten nie uniknął panicznej wyprzedaży na całym rynku z października, ale od tamtego czasu, ceny systematycznie odrabiają straty. Wcześniej powodem zwyżki były problemy ze zbiorami w Zachodniej Afryce skąd pochodzi 40% globalnej produkcji, teraz tematem numer jeden są nowe taryfy eksportowe Indonezji, trzeciego największego producenta tego ziarna. Ruch indonezyjskiego rządu jest zaiste dziwny. Z jednej strony tłumaczy się go pomocą dla lokalnych firm przetwórczych. Z drugiej jednak strony rząd jednocześnie wprowadza taryfy importowe, gdyż jednocześnie chce zwiększać uprawę samych ziaren, mając ambicję stania się drugim największym producentem ziarna. W długim okresie taka polityka może rzeczywiście sprawić, że ziarna na rynku będzie więcej (niekoniecznie z korzyścią dla Indonezji), jednak w krótkim rynek obawia się, że dla odbiorców zewnętrznych będzie go mniej. To wspomaga wzrost cen, które już osiągnęły poziom 2766 USD za tonę i zbliżają się do lokalnego maksimum z końca września na poziomie 2790 USD za tonę. Pokonanie tego oporu mogłoby oznaczać wzrost cen w okolice 3000 USD za tonę. Dziś warto pamiętać o danych o zapasach paliw w USA, które ostatnio często zwiększały zmienność na niezdecydowanym rynku ropy. Oczekuje się wzrostu zapasów ropy o 3 mln baryłek, benzyny o 1,6 mln baryłek i spadku zapasów destylatów o 1,1 mln baryłek.
Przemysław Kwiecień
