MONETA AUREA: Artykuł konkursowy nr 3

1. Stawka 7% na transporcie przy sprzedaży usługi montażu okien

W orzeczeniu z dnia 6 grudnia 2005 r. WSA w Warszawie uznał, że transport zwiększa podstawę opodatkowania przy sprzedaży usługi montażu okien i może być opodatkowany 7% VAT.

W wyroku o sygnaturze III SA/Wa 2532/2005 WSA powołał się na art. 11 A pkt 2b Szóstej Dyrektywy, który dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą usługi, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji.

Według WSA, zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar jest przerzucany na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

WSA stwierdził, iż transport sprzedawanego towaru w celu świadczenia usługi, montażu okien i drzwi własnej produkcji, jest w takim przypadku niezbędnym elementem świadczenia usługodawcy w ramach umowy sprzedaży okien i drzwi oraz ich montażu w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Skoro producent sprzedaje usługę montażu okien i drzwi własnej produkcji wraz z ich transportem, przy czym obydwie te czynności świadczy ten sam podmiot, to dla celów podatku VAT mamy do czynienia z jednorodną czynnością, (czyli z usługą montażu), choć z czynnościami pomocniczymi, towarzyszącymi czynności głównej.

2. Prawo do rozliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów, które następnie stały się przedmiotem aportu

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 lutego 2005 r., stwierdził, iż podatnik ma prawo do rozliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów, które następnie stały się przedmiotem aportu.

Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w sprawie o sygnaturze III SA/Wa 1474/04 na wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT fundamentalnej zasada potrącalności podatku naliczonego, która według sądu powinna być pojmowana jak najszerzej i ma zastosowanie również w odniesieniu do podatku naliczonego przy zakupie towarów nabytych z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, a następnie wniesionych aportem do spółki cywilnej.

Zdaniem WSA, wniesienie aportem takich towarów do spółki prawa cywilnego nie może więc powodować obowiązku dokonania korekty uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

3. VAT wprowadzony w Bośni i Hercegowinie

1 stycznia 2006 r. Bośnia i Hercegowina zastąpiła dotychczasowy system podatku od sprzedaży podatkiem VAT opartym na modelu obowiązującym w Unii Europejskiej. Reforma podatków pośrednich w Bośni i Hercegowinie związana jest z dążeniami tego kraju do członkostwa w Unii Europejskiej.

4. ETS: klauzula nadużycia prawa w systemie VAT

W dniu 21 lutego 2006 r. ETS wypowiedział się w sprawie C-255/02 (Halifax Plc.) dotyczącej grupy spółek, która w opinii brytyjskich organów podatkowych zastosowała schemat optymalizacyjny pozwalający na nadużycie prawa, a mający na celu podwyższenie kwoty podatku VAT naliczonego podlegającego odliczeniu.

W wyroku ETS odniósł się do pytania, czy transakcje dokonywane wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści podatkowych, nie zaś ze względu na czynniki biznesowe powinny być traktowane w myśl przepisów VI Dyrektywy jako dostawa towarów lub świadczenie usług. ETS wypowiedział się również na temat możliwości zakwestionowania przez Państwa Członkowskie prawa podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego, które powstało w wyniku zastosowania przez niego praktyk pozwalających na "nadużycie prawa".

W odpowiedzi na pierwsze z wymienionych pytań ETS stwierdził, iż fakt, że czynność dokonana została jedynie ze względu na oczekiwaną korzyść podatkową nie powinien mieć żadnego wpływu na jej kwalifikację dla celów podatku VAT.

W opinii ETS, powinno o niej decydować wyłącznie spełnienie przez czynność obiektywnych kryteriów wynikających z samej koncepcji opodatkowania VAT. Odnośnie drugiej z poruszonych kwestii ETS wskazał na warunki jakie muszą zaistnieć, aby można było w przypadku czynności mówić o nadużyciu.

Po pierwsze musi ona pomimo spełnienia formalnych warunków nałożonych przepisami prawa przyczynić się do osiągnięcia korzyści podatkowej stojącej w sprzeczności z celem tych przepisów. Ponadto, wszelkie obiektywne czynniki w sposób jednoznaczny muszą wskazywać, iż zasadniczym celem czynności było osiągnięcie korzyści podatkowej.

Zgodnie z opinią zawartą w wyroku, w przypadku stwierdzenia, iż podmioty zaimplementowały określoną niedozwoloną praktykę w celu uzyskania korzyści podatkowej, konieczne jest rozpatrywanie transakcji w takim kształcie, jaki zaistniałby w przypadku jej nie zastosowania.

Zespół Podatku VAT firmy Deloitte