Rafineria Gdańska chce połączyć siły z zakładami z południa

"PB" dotarł do szczegółowych zapisów dotyczących przyszłości Rafinerii Gda-skiej (RG), zawartych w zmienionym 24 września rządowym programie restrukturyzacji i prywatyzacji sektora naftowego w Polsce. W przyjętym dokumencie Rada Ministrów uznaje, że najważniejszym zadaniem jest zapewnienie RG stabilnego rozwoju dzięki wdrożeniu "odpowiedniego" programu inwestycyjnego i restrukturyzacyjnego. Rządowe założenia przewidują też trzy sposoby prywatyzacji Rafinerii Gda-skiej. Pierwszy zakłada udostępnienie przez Naftę Polską akcji RG inwestorom branżowym lub finansowym. Drugą koncepcją jest podwyższenie kapitału zakładowego RG np. poprzez wniesienie akcji lub majątku rafinerii Czechowice, Glimar, Jasło oraz firmy wydobywczej Petrobaltic do pomorskiej spółki. Trzeci wariant - o którym najbardziej było głośno - dopuszcza konsolidację polskich firm sektora naftowego włączając w to również PKN Orlen. I to wzbudziło niepokój wśród me- nedżerów gda-skiej spółki, którzy obawiają się zmarginalizowania roli rafinerii.

- Mamy do czynienia z lansowaniem jednej opcji - i to w sytuacji, gdy nic nie jest jeszcze przesądzone. Nie rozumiem, dlaczego zmiana przez Radę Ministrów rządowego programu ma akurat oznaczać, że Rafineria Gda-ska jest do przejęcia, i to akurat przez Orlen. Nie jestem przekonany, że w październiku dojdzie do prywatyzacyjnych rozstrzygnięć - mówi Paweł Olechnowicz, prezes Rafinerii Gda-skiej.

Szef gda-skiej spółki podkreśla, że nie widzi obecnie najmniejszego sensu wchodzenia kapitałowego potentata z Płocka do Rafinerii Gda-skiej.

- Nie jest to najlepsze rozwiązanie. Niepokoi mnie fakt, że Polski Koncern Naftowy chce składać ofertę z niezbyt wiarygodnym partnerem, jakim jest Rotch, który zmienia partnerów jak rękawiczki. Z jednej strony Brytyjczycy mówią, że idą na współpracę z Orlenem, a jednocześnie nadal podtrzymują ważność oferty złożonej wraz z rosyjskim Łukoilem. Sam Orlen także nie jest dobrym partnerem. Moim zdaniem, płocka firma chce przejąć nasz rynek i zneutralizować konkurenta. W zamian nie daje żadnej nadziei na realizację programu rozwoju, a to - proszę pamiętać - zakłada przecież rządowy program. Poza tym, do tej pory nie nastąpiła pełna konsolidacja dwóch firm, ktore stworzyły Orlen - CPN i Petrochemii Płock. Obawiam się więc, że obecne połączenie naszych firm pogłębi tylko problemy. A czasu na modernizację naszej spółki zgodnie z wymaganiami UE zostało już niewiele, bo tylko do 2005 r. - mówi prezes Olechnowicz.

Nie oznacza to jednak, że Rafineria Gda-ska idzie na wojnę z Orlenem. Wręcz przeciwnie. Jak przypomina prezes Olechnowicz, w czerwcu obie spółki opracowały dziesięciopunktowy program współpracy. Dotyczyć miał on m.in. wspólnej realizacji projektu instalacji zgazowywania (IGCC), kooperacji przy produkcji i sprzedaży olejów smarowych czy wspólnej polityki dotyczącej zakupu ropy naftowej.

- Uzgodniliśmy również, że dla obniżenia kosztów będziemy współpracowali w zakresie eksportu. Myśleliśmy również o uzgadnianiu polityki inwestycyjnej tak, by nie dublować pomysłów w obu zakładach. Niestety, od kiedy prezes Zbigniew Wróbel uwierzył, że może kupić 75 proc. akcji naszej spółki, nie wraca do tematu współpracy, a większość punktów uzgodnionego programu jest w zawieszeniu - podkreśla Paweł Olechnowicz.

Co byłoby więc najkorzystniejsze z punktu widzenia zarządu gda-skiej spółki?

- Logiczne jest skojarzenie nas z Petrobaltikiem, który docelowo może wydobywać spod dna morskiego nawet 1 mln ton ropy rocznie, co stanowiłoby ponad 20 proc. naszego zapotrzebowania. Uważam też, że powinniśmy się konsolidować się z rafineriami południowymi, którymi nie ma kto się zająć. RG jest zainteresowana np. zintegrowaniem aktywów olejowych tych spółek. Możemy się również zająć ich restrukturyzacją, co pomogłoby zdjąć ten problem z głowy Nafcie Polskiej. Przecież jeśli Jasło, Czechowice i Glimar nie znajdą partnera, mogą upaść - mówi Paweł Olechnowicz.

Według niego, tak skonsolidowany podmiot powinien pójść na giełdę lub pozyskać partnerów kapitałowych. Jednocześnie nie wyklucza, że w przyszłości jednym z nich mógłby być Orlen.

- Byłby to pakiet np. 20 proc., co zagwarantowałoby pewność rozwoju firmy - zaznacza szef gda-skiej spółki.

Na razie jednak Rafineria Gda-ska, nie mając zgody rządu na realizowanie tej drogi rozwoju, koncentruje się na programie restrukturyzacji. Do tej pory ze struktur firmy wydzielono już spółki Lotos Ekoenergia, Lotos Oil i Lotos Paliwa. W planach jest jeszcze powstanie m.in. spółek Lotos Koleje czy Lotos Remonty. Pojawienie się we wszystkich przypadkach nazwy Lotos nie jest przypadkowe.

- W ubiegłym tygodniu zarząd zadecydował o zmianie nazwy Rafinerii Gda-skiej na Grupa Lotos. Liczymy, że do ko-ca października zmianę zaakceptuje walne zgromadzenie akcjonariuszy naszej spółki. Od 1 stycznia chcemy budować grupę kapitałową już pod nowym szyldem - informuje Paweł Olechnowicz.

Zarząd prowadzi również intensywne rozmowy ze związkami zawodowymi w sprawie ustalania zasad restrukturyzacji firmy, prowadzącej do budowy grupy kapitałowej.

- Po wydzieleniu wszystkich spółek zatrudnienie w firmie matce powinno spaść z 1500 do 800 osób. Zwolnie- grupowych nie przewidujemy, a pracownicy w spółce matce oraz w spółkach zależnych dostaną gwarancje zatrudnienia do 2005 r. Brak redukcji zatrudnienia gwarantują przygotowania do realizacji instalacji IGCC - dodaje Paweł Olechnowicz.