Ustalanie wartości celnej
Sąd Najwyższy uznał, iż koszty marketingowe w przypadku towarów importowanych podwyższają ich cenę. Usługi marketingowe stanowią więc część ceny za towar, dlatego też powinny być wliczane do wartości celnej.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 § 1 Kodeksu Celnego wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny. Przepis § 9 tego artykułu stanowi, iż ceną faktycznie zapłaconą lub należną jest całkowita kwota płatności dokonanej lub mającej zostać dokonaną przez kupującego wobec lub na korzyść sprzedawcy za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane jako warunek sprzedaży towarów kupującemu albo płatności dokonane lub mające być dokonane przez kupującego osobie trzeciej celem spełnienia zobowiązań sprzedawcy.
Sąd uznał, powołując się na artykuł 30 § 1 ust. 4, że dla określania wartości celnej z zastosowaniem przepisów art. 23, do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się wartość jakiejkolwiek części dochodu z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub wykorzystania przywiezionych towarów, która przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedawcy. Z przepisu tego wynika, iż samo istnienie dochodu z tytułu dalszej odsprzedaży powoduje konieczność dokonania korekty ceny zapłaconej lub należnej. Zaniżanie wartości celnej towarów poprzez nieuwzględnianie w niej opłat za usługi marketingowe jest zatem sprzeczne z prawem.
